Jaione Carpinterok botatako galderari erantzunez eta Kataiari jarraipena emanez, hemen duzue Jon Olivaresen iritzi artikulua:

Pasa didaten galdera ez da makala! Zer egin beharko litzateke euskal kulturaren kontsumoa indartzeko? Hau ez da matematika, hemen ez dago formula magikorik… Bestela honezkero egingo zuten zerbait euskarazko ekoizpenen kontsumoa indartzeko. Ala? Zuek zer uste duzue?

Jaionek esandakoari jarraiki, argi dago, euskaldunon kontsumo ohiturak aldatu behar direla. Baina ze preziotan?

Egia da, eta bermatuta dagoela esatera ausartuko nintzateke, euskarazko produktuetan kalitatea egon badagoela. Aniztasuna ere topatu daiteke. Baina honetarako bilatu beharra dago, interesa piztu beharra dago.

Orokorrean, euskarazko oso ekoizpen onak daude, kalitate handikoak, euskara maite duten artista ugari. Baina nola saltzen da hori? Nork ematen edo mozten dizkio hegoak hegan egin dezaten Euskal Herrian barrena?

Amua jarri behar zaio ikusleari kontsumitu dezaten. Amu erakargarri bat. Aukerak eman behar zaizkio, ia-ia eskura, kontsumitzaileari eta aukerak bozgorailuetatik sortzen duten artista txiki handiei. Modu erakargarri eta erraz batean erakutsi, erraztasunak eman.

“Kanpainak” etabar erabakitzen dutenak betikoak dira, interesa da mugitzen diotena. Kapitalismoaren garai honetan multinazionalek agintzen dute. Guztiok berdina eta modu orokor batean kontsumitzeko jartzen dituzte beraien indarrak, eta gu, euskara, euskaldunok, belardi homogeneo batean loratu nahian dagoen lorea gara. Baina “abonua”, erregatzeko aukera dutenak, ureztagailua esku artean dutenak, ahalegin guztia egiten al dute guztiz loratu gaitezen? Belardiak usten al dio bertara iristen? Inguruko belarrak kentzen al digu ur guztia?

Goazen bada, gu geu loratzera, txiki ikusten den lore eder hori inguruko belarretatik irteteko indarra ematera.

Ez dakit hasiera batean planteatutako galderari erantzunik eman diodan, edota zuei erantzuteko zerbaitetan lagundu dizuedan… Izan ere, hamaika arrazoi izan daitezke, hamaika irtenbide egon daitezke edota proposatu daitezke, hamaika ideia, hamaika plan, estrategia… Baina euskara kontsumitzeko norberaren hautua izan behar da? Edo kalitateak eragindako ondorioa izan behar da? Ana, zu artista xamarra izanda eta kultur kontsumitzaile sutsua izanda, zer uste duzu?